" "อะธรรมานุสาวะรีย์"
งานมหาสงครามที่ได้กระทำแก่กันในมหาทวีปยุโรปจบลงแล้วในปีนี้
นับว่าได้สำแดงพยานปรากฏแก่โลกอีกครั้งหนึ่งแล้วว่า
อะธรรมะถึงแม้จะมีแสนยานุภาพหนุนอยู่ก็ไม่สามารถจะสู้อำนาจแห่งธรรมะได้.
เราผู้รักธรรมะควรที่จะจดจำข้อนี้ใส่ใจไว้.
และเพื่อช่วยความจำอันนี้ เรา (ดุสิตสมิต)
จึ่งได้นำรูปของผู้ที่เป็นหัวหน้าข้างฝ่ายอะธรรมะมาลงไว้
ณ ที่นี้. บุคคลที่มีปรากฏในรูปเหล่านี้
ได้มีชื่อเสียงขึ้นแล้วในทางอะธรรม, กล่าวคือ
๑. วิลเฮล์มที่ ๒ แห่งวงศ์โฮเฮนซอลเลอร์น,
ไกเส้อร์เยอรมันและเจ้าแผ่นดินปรูชานอกตำแหน่ง,
เปนผู้ที่ก่อการมหาสงครามขึ้นเพราะมุ่งจะเปนเจ้าโลก.
แพ้ภัยตนเองแล้ว, จึงต้องลาออกจากราชสมบัติ
สมน้ำหน้า !
๒. วิลเฮล์ม แห่งวงศ์โฮเฮนซอลเลอร์น,
รัชทายาท (โครนปรินซ์) นอกตำแหน่ง.
มีชื่อเสียงขึ้นในระหว่างงานสงครามว่าเป็นคนขี้ขะโมย;
ยกทัพไปถึงไหนก็หยิบฉวยทรัพย์สมบัติที่นั่น,
เปนตัวอย่างสำหรับทหารทั่วไป.
๓. แฮร์ ฟอน เบ็ทมันน์ - ฮอลลเวค,
อัครมหาเสนาบดีเยอรมันเมื่อเวลาที่เกิดสงครามขึ้น;
เปนผู้ที่เรียกสัญญาว่า "เศษกระดาษ,"
และเปนผู้กล่าวแก้ความประพฤติชั่วร้ายต่างๆ
ของเยอรมันว่า "ความจำเปนไม่รู้จักธรรมะใดๆ."
๔. จอมพล ฟอน ฮินเด็นเบอร์ค,
เสนาธิการทัพบกเยอรมัน,
ผู้ที่มีชื่อเสียงขึ้นในการรบทางชายแดนตวันออก.
ชาวเบอร์ลินได้สร้างรูปขึ้นด้วยไม้แล้วชักชวนกันตอกตะปูรูปนั้น.
เพื่อเก็บเงินค่าซื้อตะปู.
๕. กร๊าฟ ฟอน แบร์นส์ตอร์ฟ,
เอกอรรคราชทูตเยอรมันในสหปาลีรัฐอะเมริกา.
ผู้ได้ฉวยโอกาศนั้นเพื่อทำการเปนหัวหน้าผู้ร้าย,
คิดการทำลายสพานรถไฟ, โรงทำกระสุน. ฯลฯ
เพื่อจะมิให้อะเมริกาช่วยฝ่ายสัมพันธมิตร์.
กิจการของทูตผู้นี้ได้บันดาลให้อะเมริกาแลเห็นความชั่วร้ายของฝ่ายเยอรมัน,
จึ่งได้ตกลงประกาศสงครามเข้าข้างฝ่ายสัมพันธมิตร์.
๖. จอมพลเรือ ฟอน ดีร์บิตซ์,
เสนาบดีทหารเรือเยอรมัน,
ซึ่งเมื่อเห็นว่ากองทัพเรือเยอรมันจะไม่สามารถต่อสู้กับกองทัพเรืออังกฤษโดยเปิดเผยแล้ว,
จึ่งคิดการใช้เรือ "อู" (ดำน้ำ)
ทำร้ายเรือพาณิชย์กลางทะเลหลวง,
ประหารชีวิตสัตรีและทารกผู้มิได้ทำสงครามด้วยเลย.
ในระหว่างรูปบุคคลผู้เปนหัวหน้าผู้ร้ายทั้ง ๖
คนนี้ เราได้ให้เขียนรูปเครื่องมือสำคัญของเยอรมัน
๒
อย่างที่ฝ่ายเขาหวังว่าจะเปนเครื่องช่วยให้สมปรารถนาอันชั่วร้ายของเขา,
คือ โพยมนาวาเซปปลิน,
ซึ่งส่งลอยไปรังควานที่ลอนดอนและปารีส,
ทิ้งลูกระเบิดลงไปทำลายบ้านเรือนและชีวิตพลเรือน,
โดยหวังจะให้เกิดความอลหม่าน,
แต่ซึ่งแท้จริงไม่มีผลยิ่งไปกว่าฆ่าผู้หาผิดมิได้บางคน
และทำให้ฝ่ายอังกฤษและฝรั่งเศสตั้งใจเอาชัยชนะมากขึ้นเท่านั้น
อีกอย่างหนึ่ง คือ เรือดำน้ำ,
ซึ่งได้ใช้ประหารเรือพาณิชย์และคนเดินทเลเป็นอันมาก,
ทั้งที่เป็นชนชาติศัตรูของเยอรมันและชาติเป็นกลาง.
"ธัมมะเทสฺสี ปะราภะโว !" -
ผู้ที่ชังธรรมะย่อมถึงซึ่งความฉิบหาย,
และมหาชนทั่วสากลโลกย่อมพากันว่าสาแก่ใจอ้ายฮั่นทั้งนั้น
!"
[๑] |